Bir Günlük Tembellik

Radyo cızırtıyla son hava durumu bültenini verirken şehrin merkezinde bir evin kapısı yavaşça açıldı. Kapı eşiğinde durup dışarı bakan genç adam, nemli rüzgârı kulaklarında hissettiği an cızırtıların söylediklerini hoşnutsuzlukla onayladı. Sokaktan geçen insanların ne kadar hızlı yürüdüğüne şaştı, kendisinin de bu kadar hızlı yürüyüp yürümediğini merak etti. Ayakkabılarını giymek üzereyken yatak odasından gelen mırlama sesiyle durdu, kafasını çevirdi ve sarmanının huzurlu uyuyuşunu bir dakika boyunca izledi. İçindeki anlık heyecan ve suratına yayılan gülümsemeyle kapıyı yine yavaşça geri kapattı, haylaz çocuklar gibi minik adımlarla koşarak kedinin huzurlu uyuyuşuna eşlik etmeye gitti. Bir gün de işe gitmese kovulmazdı nasıl olsa.