Davut Elçi – Kırmızı Kurdele – Mardin

Kırmızı Kurdele

Radyo, cızırtıyla son hava durumu bültenini verirken şehrin merkezinde bir evin kapısı yavaşça açıldı. Mavi önlüğüyle Bahar çıktı kapıya. Yakasındaki kırmızı kurdeleyi okşuyordu. Kapının önüne oturdu. Bir yolun aşağısına bir kurdeleye bakıyordu. Komşuları Hanife teyze geldi evlerine. Nefes nefese kalmıştı. Kurdelesini görmedi. “Duydun mu kız, madende göçük olmuş. Haberlerde çıktı. Allah’tan bizimkilerin vardiyası değildi,” dedi annesine. Annesi kanepeye bıraktı kendini. “Ne oldu sana kız,” dedi Hanife. “Vardiyasını Bekir’le değiştirdi Mehmet bu sabah. Yarın Bahar’ın okuma bayramına gidelim diye.” Gözü kulağı yolun aşağısındaydı Bahar’ın. Bir ara kafasını uzattı kapıdan. “Anne, babam ne zaman gelecek kahveden? Sabah söylemeyi unuttum ona. Okuma bayramı haftaya ertelendi.”

Gerekçe

Duygusal tonu toplumsal bir mesele üzerinden ve yöresel bir bakış açısıyla sade bir biçimde ele alıyor. Madencilik gibi ağır bir konuyu bir çocuğun gözünden işleyerek, dramatik yapıyı düz ama sakince kuruyor. Klasik bir konu ancak dil ve anlatım başarılı.